Skip to content
君不见
薛昭蕴-浣溪沙-倾国
倾国倾城恨有馀,几多红泪泣姑苏,
倚风凝睇雪肌肤。
吴主山河空落日,越王宫殿半平芜,
藕花菱蔓满重湖。
Post navigation
Previous
Previous post:
李商隐-忆匡一师
Next
Next post:
陶渊明-归园田居